Over Teleradiologie

 

Teleradiologie bestaat erin medische beelden te laten interpreteren door een radioloog die niet aanwezig is op de plek waar de beelden werden gemaakt. Teleradiologie wordt toegepast in ziekenhuizen, spoedgevallen, en zelfs in private praktijken.

Wat is precies teleradiologie?

Om teleradiologie te definiëren is het goed om eerst radiologie te beschrijven. Radiologie is een beeldvormingstechniek die dokters gebruiken om beelden te maken van het inwendige lichaam van een patiënt, zowel voor diagnose als voor behandeling. Toepassingen van radiologie zijn bijvoorbeeld  x-stralen en MRI’s.  De prefix ‘tele-‘ staat voor ‘vanop afstand’. Net als dat je met een telefoon kan spreken met iemand die er niet is, laat teleradiologie toe om radiologiebeelden te laten interpreteren door een specialist die niet ter plekke aanwezig is. De beelden en de studies gedaan op de beelden worden gedeeld met dokters en specialisten die zich ergens anders bevinden en hun expertise kunnen delen vanop afstand.

Tot recent werd teleradiologie enkel in noodgevallen gebruikt. Maar met de opkomst van het internet is het gebruik van teleradiologie enorm gestegen, en kan teleradiologie ook veel efficiënter worden toegepast. Beelden kunnen als bijlagen van emails worden opgestuurd naar experts, die al even gemakkelijk hun interpretatie en advies kunnen terugsturen. Er zijn nu bovendien ook gespecialiseerde computerprogramma’s ontwikkeld specifiek voor het zenden van radiologiebeelden. Hierdoor is teleradiologie nu een zeer wijdverspreid fenomeen in de geneeskunde.

Wat zijn de voordelen van teleradiologie?

De drijfveer voor de ontwikkeling van teleradiologie is de grote kost van een radioloog ter plaatse aanwezig te hebben. Dat kost namelijk al snel zo’n 1500 euro. Bij teleradiologie hoeft men enkel te betalen voor de verleende diensten van de radioloog, en dat kan al vanaf een kleine 10 euro per beeld. Teleradiologie is daarom uitermate interessant voor kleinere faciliteiten, maar ook voor grote bedrijven, zoals ziekenhuizen, die bijvoorbeeld in de spoedafdeling 24/7 een radioloog nodig hebben. Teleradiology verbetert de patiëntenzorg door een dienst te verlenen zonder dat de expert ter plekke aanwezig moet zijn. Dit is voornamelijk interessant wanneer een sub-specialist, zoals bijvoorbeeld een MRI radioloog, een neuroradioloog, een pediatrische radioloog of een musculoskeletale radioloog vereist is. Deze specialisten zijn namelijk vaak enkel te vinden in grote steden, gedurende de dag. Teleradiologie brengt radiologie naar minder metropolitaanse gebieden, en laat een 24/7 dienstverlening toe.

Zijn er ook nadelen? 

Dit alles klinkt allemaal zeer goed: een opgeleide radioloog kan beelden vanop afstand interpreteren en zijn expertise delen tot in gebieden waar anders geen radioloog ter beschikking is. Maar uiteraard zijn er ook mindere kanten aan teleradiologie. Een radioloog is beperkt in wat hij kan aanvangen met beelden. Vaak worden radiologiebeelden gekoppeld aan andere procedures en tests om een volledig beeld te krijgen van de ziekte of de aandoening. Met teleradiologie ontvangt de radioloog enkel beelden, en kan hij geen verdere tests uitvoeren op de patiënt. Hij moet voor verdere tests leunen op de ter plekke aanwezige dokters, wat niet altijd gemakkelijk is, en kan leiden tot verwarring en miscommunicatie.